Szósty dzień nabożeństwa Różaniec do Granic Nieba - 6 listopada 2020
Dzisiejsze nabożeństwo będzie składało sięz dwóch części. Pierwszą poświęcimy MODLITWIE RÓŻAŃCOWEJ. Drugą będzie comiesięczne NABOŻEŃSTWO PIERWSZOPIĄTKOWE wyrażające naszą miłośći szacunek dla Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Pamiętajmy o szczególnej intencji podjętej inicjatywy RÓŻAŃCA DO GRANIC NIEBA: POKUTUJEMY I WYNAGRADZAMY ZA CAŁE ZŁO I GRZECHY POPEŁNIANE W NASZEJ OJCZYŹNIE. Szczególnie za grzech zabijanianienarodzonych i cierpienia, jakiego doznałyte dzieci. Z wiarą, przez wspólną modlitwę, mamy nadzieję zmienić bieg historii, powstrzymać zło i wymazać skutki naszych grzechów.
I. Pieśń: „Różańcowa Pani nieba, ziemi”
Różańcowa Pani nieba, ziemi,
Pozdrawiamy Cię głosy naszemi.
Do Ciebie się cały świat ucieka,
Przez różaniec Twej pomocy czeka,
Różańcowa Dziewico, Marya!
Przyszłaś do nas z matczynym zadaniem,
Przestrzec ludzkość przed Bożym karaniem.
Do Ciebie się cały świat ucieka…
Mówisz, że chcesz być dla nas obroną,
I ratować dusze, które toną.
Do Ciebie się cały świat ucieka…
Rzekłaś, że świat grzechem jest zatruty,
Więc żądałaś po trzykroć pokuty.
Do Ciebie się cały świat ucieka…
W Fatimie Ty wskazałaś różaniec,
Dla grzeszników to obrony szaniec.
Do Ciebie się cały świat ucieka…
Tajemnice różańca świętego,
Zdepczą wroga zbawienia naszego.
Do Ciebie się cały świat ucieka…
Wtedy serce me zatryumfuje
Ludzkość całą ono uratuje.
Do Ciebie się cały świat ucieka…
Link do posłuchania pieśni: https://www.youtube.com/watch?v=DOFcHhr1XtE
II. Konferencja:
W środę 4 listopada papież Franciszek podczas audiencji generalnej mówił o RÓŻAŃCU DO GRANIC NIEBA.
Zachęcamy do wysłuchajmy katechezy papieża, w której podkreślał moc modlitwy prowadzącej do uzdrowienia i pojednania oraz słów skierowanych do Polaków.
– Jezus wychowuje nas do modlitwy, która potrafi być zdyscyplinowana, wprawna i wytrwała – nauczał papież Franciszek.
– Pozdrawiam serdecznie wszystkich Polaków. W tym tygodniu w całej Polsce wasze rodziny i parafie jednoczy wspólna modlitwa – „Różaniec do granic nieba”. Niech to błaganie zanoszone do nieba przez wstawiennictwo Matki Bożej Różańcowej wyjedna uzdrowienie ran związanych z utratą dzieci nienarodzonych, przebaczenie grzechów, dar pojednania oraz napełni wasze serca nadzieją i pokojem. Z serca wam błogosławię – powiedział papież Franciszek.
Całość na:https://www.youtube.com/watch?v=AymlLTwmGTQ&feature=emb_logo
III. Modlitwa do Boga Ojca:
Bądź uwielbiony Boże…(taka jak 1 dnia)
IV. Modlitwa do Dzieci Nienarodzonych:
Wszystkie dzieci nienarodzone…(taka jak 1 dnia)
V. Psalm 51:
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej… (taki jak 1 dnia)
Link do psalmu:https://www.youtube.com/watch?v=jINnfJ7mC1w&t=58s
Kiedy na św. Maksymiliana Kolbego spadały problemy, po prostu dużo się modlił: "Trudności piętrzyły się nie do przezwyciężenia. Dużom wtedy odmówił Różańców" – wspominał. Nie raz widziano go, jak na moment przystawał i przykładał do serca różaniec.
Gdy w Auschwitz pewien młody mężczyzna powiedział mu, że planuje odebrać sobie życie, święty zakonnik chwycił go za ramiona i powiedział: „Ty musisz żyć, ty będziesz żył!”, a następnie wręczył mu różaniec; i kazał go odmawiać. „A we mnie z każdym dniem wstępował jakby nowy duch, wkroczyłem w inny świat" – zaświadczył potem ocalony z piekła obozu mężczyzna.
Św. Maksymilian – niewolnik Maryi - umierał jak żył: z różańcem na ustach. Z bunkra śmierci - w którym najpierw próbowano go zagłodzić, a potem wykończono zastrzykiem fenolu prosto w serce - codziennie dało się słyszeć intonowane przez niego maryjne śpiewy, modły i święte zdrowaśki. Gdy w bunkrze pojawiali się esesmani, ojciec Kolbe patrzył na nich z miłością. Nie mogli znieść jego wzroku. „Patrz na ziemię, nie na nas!” – krzyczeli.
Święty Maksymilian Kolbe był człowiekiem, który modlił się do granic Nieba. Z dłońmi splecionymi wokół różańca zadawał celne strzały problemom, śmierci i nienawiści, bo kiedy udawał się na modlitwę różańcową mówił: „Idę strzelać do szatana”.
Dzisiejsze rozważania tajemnic bolesnych pochodzą z pism tego BOŻEGO SNAJPERA.
VI. Różaniec święty:
MODLITWA PANA JEZUSA W OGRÓJCU
Wtedy przyszedł Jezus z nimi do ogrodu, zwanego Getsemani, i rzekł do uczniów: «Usiądźcie tu, Ja tymczasemodejdę tam i będę się modlił». Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: «Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną!» I odszedłszy nieco dalej, upadł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty». (Mt. 26,36-39).
Jezus zawierza się całkowicie i z zaufaniem woli Ojca, stanowi to wskazanie dla człowieka chorego i cierpiącego na duszy lub ciele. Człowiek z natury jest słaby i zawsze potrzebuje szukać oparcia, które najlepiej znaleźć w Chrystusie. Jezus jest szczególnie blisko każdego, kto przeżywa ciężkie chwile cierpienia i trudne doświadczenia życiowe.
Jezu kiedy ból przesłania sens cierpienia pomóż wyrazić zgodę na wolę Ojca, tak jak Ty uczyniłeś to w Ogrójcu i daj chorym ku pomocy Twoją Matkę.
Tak nieraz ciężko w życiu. Zdaje się, że już wyjścia żadnego nie ma… Cóż więc mamay czynić? Zaufać Bogu.
(Pisma św. Maksymiliana Kolbe)
BICZOWANIE PANA JEZUSA
Rzekł do nich Piłat: «Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego nazywają Mesjaszem?» Namiestnik odpowiedział: «Cóż właściwie złego uczynił?» Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: «Na krzyż z Nim!» Zawołali wszyscy: «Na krzyż z Nim!» Wówczas uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie. (Mt. 26,36-39).
Jezus przywiązany do słupa poddany zostaje okrutnej karze biczowania, ostre zakończenia boleśnie ranią Jego plecy. Pan przyjmuje te cierpienia, aby być z nami w ciężkich chwilach cierpienia i bólu. Patrząc na Jezusa chory może prosić Go o pomoc, bo On rozumie, bo On doświadczył cierpienia.
Jezu kiedy przyjdą dni trudu i bólu naucz nas przyjmować cierpienie bez słowa skargi czy żalu i daj chorym ku pomocy Twoją Matkę.
Ona, Niepokalana i te okoliczności, pozornie przeciwne, potrafi na większe dobro obrócić. Oddaliśmy się Jej…
(Pisma św. Maksymiliana Kolbe)
CIERNIEM UKORONOWANIE
Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego, mówiąc: «Witaj, Królu Żydowski!» Przy tym pluli na Niego, brali trzcinę i bili Go po głowie. A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz,włożyli na Niego własne Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie. (Mt.27,29-31).
Korona jest symbolem władzy i chwały, jakże inna była korona, którą żołnierze włożyli nagłowę Jezusa. Korona cierniowa to dodatkowe cierpienie i kolejne upokorzenie jakiegodoświadczył Pan, z miłości do człowieka, aby złączyć się w bólu z cierpiącymi i chorymi. Jezu kiedy cierpienie wydaje się nie do zniesienia, kiedy nadejdą chwile załamania stań przy chorym w swojej cierniowej koronie i daj chorym ku pomocy twoja Matkę.
Niepokalana życzy sobie, abyśmy nie tylko pracowali, ale i cierpieli. Tu jest olbrzymie pole pracy przez cierpienie.
(Pisma św. Maksymiliana Kolbe)
DROGA KRZYŻOWA PANA JEZUSA
Wychodząc spotkali pewnego człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, żeby niósł krzyż Jego. Gdy przyszli na miejsce zwane Golgotą, to znaczy Miejscem Czaszki, dali Mu pić wino zaprawione goryczą. Skosztował, ale nie chciał pić. Gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy. I siedząc, tam Go pilnowali. A nad głową Jego umieścili napis z podaniem Jego winy: «To jest Jezus, Król Żydowski». (Mt.27,32-37).
Jezus idzie drogą dźwigając krzyż, wypełnia wolę Boga, upada i podnosi się, wszystko cierpliwie znosi. Spotyka Swoją kochającą Matkę, silnego Szymona i odważną Weronikę, wskazuje przez to , że nigdy człowiek nie jest sam. W dniach cierpienia i bólu zawsze przy chorym jest ktoś, kto się o niego troszczy, chociaż czasami tak trudno to dostrzec.
Jezu kiedy cierpienie przygniata tak jak Ciebie ciężar krzyża, przyślij choremu Szymona lub Weronikę i daj ku pomocy Twoją Matkę.
Co dzień, często i w trudnych chwilach, patrząc na Ukrzyżowanego, ucz się, … naśladować Pana Jezusa nagiego, w takich boleściach i tak wyszydzonego; i bądź posłuszny Panu Bogu.
(Pisma św. Maksymiliana Kolbe)
PAN JEZUS NA KRZYŻU UMIERA
Od godziny szóstej mrok ogarnął całą ziemię, aż do godziny dziewiątej Ok łogodzinydziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: «Eli, Eli, lemasabachthani?», to znaczy Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i wyzionął ducha. (Mt. 27,45-46;50).
Jezus umarł, aby człowiek mógł żyć wiecznie, jak cenne jest dla Boga każde życie, a jak łatwo o tym zapomina człowiek. Ból i cierpienie często powodują bunt i zamknięcie się w sobie, a wystarczy spojrzeć na konającego Jezusa, który to wszystko co wycierpiał z miłości do każdego z nas.
Jezu kiedy nadejdą te najtrudniejsze chwile w życiu pomóż mi spojrzeć z miłością na krzyż idaj ku pomocy Twoja Matkę.
Wykonanie postanowień będzie krzyżem, który masz nosić na każdy dzień. Wtedy módl się stale, a jeżeli Pan Bóg nie odejmie od ciebie cierpień, to przynajmniej da siłę do ich znoszenia.
(Pisma św. Maksymiliana Kolbe)
VII. Apel Jasnogórski
NIE PODDAWAJMY SIĘ!
POKUTUJMY I MÓDLMY SIĘ WYTRWALE!
Piąty dzień nabożeństwa Różaniec do Granic Nieba - 5 listopada 2020
Już kolejny raz w czasie oktawy Uroczystości Wszystkich Świętych będziemy pokutować i błagać Boga o przebaczenie za grzechy popełniane w naszej ojczyźnie. Szczególnie te popełniane wobec dzieci nienarodzonych. Dziś towarzyszyć nam będzie św. s Faustyna Kowalska, dzięki której świat poznał i pogłębił kult MIŁOSIERDZIA BOŻEGO. Odmawiając KORONKĘ prośmy o Boże Miłosierdzie dla wszystkich, którzy przez grzechy przeciwko życiu uczynili wyrwę w Bożym planie istnienia.
I. Koronka do Miłosierdzia Bożego
II. Modlitwa do Boga Ojca:
Bądź uwielbiony Boże…(taka jak 1 dnia)
III. Modlitwa do Dzieci Nienarodzonych:
Wszystkie dzieci nienarodzone…(taka jak 1 dnia)
IV. Psalm 51:
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej… (taki jak 1dnia)
Siostra Faustyna w „Dzienniczku” najwięcej pisała o dobroci Jezusa, który odchodząc z tej ziemi, chciał pozostać z nami i pozostawił siebie w Sakramencie Ołtarza - Eucharystii, otwierając na oścież Miłosierdzie swoje. To właśnie ofiarowanie mszy świętej jest najlepszym sposobem pomocy żyjącym i zmarłym. W ten pierwszy czwartek listopada oprócz intencji RÓŻAŃCA DO GRANIC NIEBA podziękujmy za każda Eucharystię w naszym życiu i prośmy za sprawujących ją kapłanów.
Po każdej dziesiątce zaśpiewajmy kanon:
Misericordias Domini in aeternum cantabo.
Twe miłosierdzie, Panie mój, po wiek wieków sławić chcę.
Link do kanonu: https://www.youtube.com/watch?v=pva71b0fTMM
Różaniec. Prosta modlitwa, która może tak wiele. A właściwie – wszystko. Poruszyć serce konkretnego człowieka i zmieniać świat. Różaniec jest liną, która łączy ziemię z niebem. Pomaga nam, abyśmy nie zgubili się na drodze do wieczności. Można mówić o nim długo, ale żeby odkryć jego prawdziwą wartość, trzeba najpierw wziąć go do ręki. Okazja właśnie się nadarza. Pamiętajmy, jak bardzo Matce Bożej zależy, abyśmy realizowali wezwanie Chrystusa do nieustannej modlitwy. Różaniec to modlitwa, która daje przestrzeń Bogu, by cały mógł działać w naszym życiu, by według swojej woli zmieniał ludzkie serca i świat. To modlitwa prowadząca do trwania w nieustannej obecności Boga. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus i Maryja Niepokalana.
Teraz i zawsze. Amen.
św. s. Faustyna Kowalska
I. Modlitwa w Ogrójcu
„A będąc w ciężkości – dłużej się modlił”. Kiedy się zaczęłam zastanawiać głębiej, wiele światła spłynęło na duszę moją. Poznałam, jak bardzo potrzeba nam wytrwałości w modlitwie, i od takiej ciężkiej modlitwy zależy nieraz nasze zbawienie. (Dz. 157).
II. Biczowanie
Ujrzałam Pana Jezusa, jak cierpiał biczowanie. (…) Biedni grzesznicy, jak wy się spotkacie w dzień sądu z tym Jezusem, którego teraz tak katujecie? Krew Jego płynęła na ziemię, a w niektórych miejscach ciało zaczęło odpadać. I widziałam na plecach parę kości Jego obnażonych z ciała… Jezus cichy wydawał jęk i westchnienie. (Dz. 188).
III. Cierniem ukoronowanie
Upleciono koronę z cierni i ubrano głowę świętą [Pana], i podano trzcinę w rękę Jego, i naśmiewali się z Niego, oddając Mu pokłony jako królowi, plwali na oblicze Jego, a inni brali trzcinę i bili głowę Jego, a inni kułakami zadawali Mu boleść, a inni zasłonili twarz Jego i bili Go pięściami; cicho znosił to Jezus. (…) Skąd taka złość w człowieku, a jednak grzech to sprawia – spotkała się Miłość i grzech. (Dz. 408).
IV. Dźwiganie krzyża
Nie wszystko jeszcze świat wie, co Jezus cierpiał. Towarzyszyłam Mu (…) w każdym rodzaju męki Jego; nie uszły uwagi mojej ani jeden ruch, ani jedno spojrzenie Jego, poznałam całą wszechmoc miłości i miłosierdzia Jego ku duszom. (Dz. 1054).
V. Ukrzyżowanie i śmierć Pana Jezusa
Kiedyś konał na krzyżu, w tym momencie obdarzyłeś nas życiem wiekuistym; pozwalając sobie otworzyć bok swój najświętszy, otworzyłeś nam niewyczerpane źródło miłosierdzia swego; dałeś nam, co miałeś najdroższego, to jest krew i wodę z Serca swego. (Dz. 1747).
NIE USTAWAJ W MODLITWIE! DUCHOWA WALKA TRWA!
Czwarty dzień nabożeństwa Różaniec do Granic - 4 listopada 2020
Jesteśmy dokładnie w połowie podjętej przez nas walki duchowej o oczyszczenie naszych rodzin, parafii i narodu ze skutków grzechów uczynionych przeciwko życiu. Mamy za co pokutować i błagać o wybaczenie: przemoc, agresja, świętokradztwa i profanacje dotyczą nas wszystkich, bo dzieją się w naszej ojczyźnie, za którą wszyscy jesteśmy odpowiedzialni.
PRAGNIEMY W TYM DNIU SZCZEGÓLNIE SKUPIĆ SIĘ NA MODLITWIE RÓŻAŃCOWEJ. ODMÓWIMY DZIŚ DWIE JEJ CZĘŚCI: BOLESNĄ I CHWALEBNĄ,pamiętając o obietnicy jaką niesie ze sobą różaniec. Ból, cierpienie i ofiara dają nadzieję na chałę i zmartwychwstanie. Właśnie tej nadziei potrzebują obecne czasy. Próba jakiej jesteśmy poddawani przeminie. Jak to było wielokrotnie podkreślane: po ludzku nie ma już dobrych rozwiązań. Ostatnią nadzieją jest powierzenie się opiece najlepszej z matek - Maryi.
I. Konferencja
Zanim rozpoczniemy przypomnijmy sobie jaką moc ma właśnie RÓŻANIEC i dlaczego wybraliśmy go, jako najskuteczniejszą broń w naszej walce:
Ks. Dominik Chmielewski SDB - Dlaczego różaniec?
Do wysłuchania na: https://www.youtube.com/watch?v=vKqY9aWQj_M&list=LLJSqN3MVZqdD6dSbAKTZsPA&index=612
DZISIEJSZE ROZWAŻANIA TO WSKAZÓWKI DUCHOWE ŚW. STANISŁAWA PAPCZYŃSKIEGO.
Był jedną z najwybitniejszych postaci XVII wieku w Polsce: nazywany prorokiem Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej, ojcem ubogich i orędownikiem zmarłych. Jest założycielem Zgromadzenia Księży Marianów – pierwszego męskiego zakonu założonego przez Polaka na ziemiach polskich. Jest to święty na nasze czasy. Ze szczególną miłością traktował umierających i zmarłych na skutek licznych wojen, epidemii i nędzy. Po mistycznym doświadczeniu wizji czyśćca i dusz tam cierpiących, szczególnie żarliwie modlił się za zmarłych. Pisał: „Jakie zaś może być większe miłosierdzie, niż okazane zmarłym”. Stąd też modlitwa za zmarłych jest jednym z głównych celów Zgromadzenia Księży Marianów. Wpisy w Księdze Łask potwierdzają skuteczne orędownictwo św. Stanisława w sprawach życia nienarodzonego. Św. Stanisław został uznany za patrona dzieci nienarodzonych.
II. Modlitwa do Boga Ojca:
Bądź uwielbiony Boże…(taka jak 1 dnia)
III. Modlitwa do Dzieci Nienarodzonych:
Wszystkie dzieci nienarodzone…(taka jak 1 dnia)
IV. Psalm 51:
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej… (taki jak 1 dnia)
V. Różaniec Święty
„Dusze, oddające się gorliwej modlitwie, mogą w jednym momencie więcej pomóc całemu Kościołowi, niż wszyscy kaznodzieje kazaniami, doktorzy wykładami, spowiednicy szafarstwem sakramentu pokuty. Mogą przywrócić umarłych do życia, złych skłonić do poprawy, mogą zniszczyć całe armie, odwrócić głód, oddalić zarazę, wszystko zdziałać – wsparci podczas modlitwy dwoma ramionami: wiarą i miłością.”
o. Stanisław Papczyński
Tajemnice BOLESNE
I. MODLITWA W OGRÓJCU
Naucz się uciekać do modlitwy jak do kotwicy, zwłaszcza wtedy, gdy rozpętują się burze pokus, powstają inne zamęty czy czekają cię trudne obowiązki. Ile razy chcielibyśmy w naszym życiu wybierać „prościej”, inaczej mówiąc – po swojemu. Jednak pamiętajmy: nie moja, ale Twoja wola, Ojcze, niech się stanie.
II. BICZOWANIE PANA JEZUSA
Obym ja, Panie mój, dla uczczenia Ciebie i dla uniknięcia obrażania Ciebie w takim stopniu nie pobłażał już więcej swemu ciału i jego pysze, w jakim Ty dla mego dobra i odkupienia nie oszczędzałeś swoich najświętszych członków. Jezus podczas biczowania bierze na siebie wszystkie nasze grzechy cielesne i płaci ogromną cenę za przywrócenie godności naszemu ciału. Patrząc na Chrystusa ubiczowanego, nie powinniśmy się jednak zbyt szybko oburzać na okrucieństwo świata, ale warto przypominać sobie, że zostaliśmy stworzeni na obraz Boga i jesteśmy świątynią Ducha Świętego.
III. CIERNIEM UKORONOWANIE
Inni, chwyciwszy jakieś laski, czy to trzcinowe, czy innego rodzaju, kładli je skrzyżowane na głowę i ową koronę cierniową tak mocno i z taką siłą wtłaczali, że bardzo ostre kolce przebijały nie tylko skronie, ale też sięgały aż do mózgu, który wyciskany spływał obficie razem z krwią. Słowa szyderstwa, złośliwości mają moc zadawania bólu jak ciernie, czy wręcz zabijania życia. Cierpienie Jezusa niech będzie dla nas zaproszeniem do dobrego mówienia i do innych ludzi, i o nich.
IV. DŹWIGANIE KRZYŻA
Zechciej pomóc Mu w niesieniu krzyża, bo i najczystsza Matka tego pragnie, lecz nie jest w stanie; ty możesz pomóc, niosąc z radością duchowy krzyż. Maryja, patrząc na Syna, cierpi, ale z drugiej strony wierzy, że to nie jest koniec, że nawet w najtrudniejszych sytuacjach zawsze jest wyjście. Bóg nigdy nie zawiódł Jej wcześniej, tym bardziej nie zawiedzie teraz.
V. ŚMIERĆ PANA JEZUSA NA KRZYŻU
Duszo moja, pomyśl, że gdy Chrystus niegodziwie otrzymał tę ranę, największa boleść przeszyła Najświętszą Maryję Pannę, która nie inaczej wtedy to odczuła, lecz tak, jakby Jej samej bok i serce zostało przebite. Dlatego zważ to, że wiele zawdzięczasz Synowi, ale niemało też i Matce. Ziarno, które wpada w ziemię, musi najpierw obumrzeć. Chrystus wchodzi w śmierć, aby ją pokonać, abyśmy nie byli zniewoleni, ale potrafili każdego dnia wybierać to, co dobre.
Tajemnice CHWALEBNE
I. ZMARTWYCHWSTANIE PANA JEZUSA
Bardzo rano popędziły do grobu. Z tego należy się nauczyć szybkiego wykonywania podejmowanych działań dla miłości Bożej. Nie ma już dla Niego niepotrzebnych przystanków, nie ma już dla Niego zamkniętych drzwi. Zmartwychwstały przychodzi do uczniów pełnych strachu i mówi im: „Pokój wam” i jednocześnie zaprasza do działania. Tak wielu jest ludzi, którym brak pokoju Chrystusa.
II. WNIEBOWSTĄPIENIE PANA JEZUSA
Nikogo, choćby nawet najpodlejszego i najbardziej niegodziwego, nie chce wykluczyć z niebieskiej ojczyzny. Jezus, wstępując do nieba, polecił nam, aby z Jego Słowem dotrzeć do wszystkich. Bóg nie patrzy na kolor skóry, miejsce zamieszkania, ilość gotówki w portfelu. Wszystkich pragnie zbawić, dlatego mówi: „Idźcie na cały świat…”.
III. ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO
Duch Pański, poprzedzony udręką, przychodzi w wichrze z szumem; po Nim jednak zostają ślady w postaci radości, tysiąca pociech, tysiąca owoców i tysiąca dóbr. Przed – lęk, zamknięcie, izolacja. Po – radość, otwartość i głoszenie. Przyjdź, Duchu Święty!
IV. WNIEBOWZIĘCIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Niech nie liczy na ujrzenie Maryi w niebiańskim przybytku ktoś, kto tu na ziemi Jej nie naśladował. Maryja wzięta do nieba jest pełnym nadziei znakiem dla nas, że my także jesteśmy powołani do świętości i życia wiecznego. Wystarczy rozważać Jej życie i naśladować Ją w codzienności.
V. UKORONOWANIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Po przyjęciu Syna proś Matkę, która jako mgła okrywa całą ziemię, by także ciebie chciała chronić w cieniu swych skrzydeł i abyś nietknięty uchronił się przed wiecznym żarem.Maryjo, Królowo nieba i ziemi, ucz nas każdego dnia naśladować Ciebie, abyśmy jeszcze bardziej – tutaj i w życiu wiecznym – doświadczali miłosierdzia Twojego Syna.
NA KONIEC NIEPOKALANE SERCE MARYI ZATRIUMFUJE!
Trzeci dzień nabożeństwa Rózaniec do Granic Nieba - 3 listopada 2020
W kolejnym dniu oktawy Uroczystości Wszystkich Świętych trwamy na modlitwie w ramach akcji RÓŻANIEC DO GRANIC NIEBA. Chcemy zmienić bieg historii, powstrzymać zło i wymazać skutki naszych grzechów.
Wspólnie. Jak Izrael na kartach Biblii, jak nasi przodkowie przez wieki:
1. Pokutujemy za wszystkie grzechy aborcji dokonane w Polsce, w naszej parafii, w naszych rodzinach.
2. Ofiarowujemy odpusty duszom przebywającym w czyśćcu za grzechy przeciwko życiu.
3. Przepraszamy dzieci nienarodzone, przyjmujemy je do naszych rodzin i prosimy o modlitwę za nas.
4. Prosimy, aby owocem tej wielkiej modlitwy Polaków było przywrócenie nadziei, wiary i przyjęcie pokoju Bożego.
I. Modlitwa do Boga Ojca:
Bądź uwielbiony Boże…(taka jak 1 dnia)
II. Modlitwa do Dzieci Nienarodzonych:
Wszystkie dzieci nienarodzone…(taka jak 1 dnia)
III. Psalm 51:
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej… (taki jak 1 dnia)
LINK DO PSALMU: https://www.youtube.com/watch?v=QnH0BPuWcQA
Dzisiejsze rozważania tajemnic bolesnychpochodzą z zapisków sługi bożego ks. Franciszka Blachnickiego, założyciela Ruchu Światło – Życie, popularnie zwanego Oazą.
W 1981 r. z jego inicjatywy powołano w nim Diakonię Życia. Jej posłaniemjest zachowanie piękna czystości przedmałżeńskiej, ukazywanie piękna miłości małżeńskiej, wartości życia ludzkiego od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci. Członkowie ruchu oprócz głoszenia prawdy, od kilkudziesięciu lat dają piękne świadectwo chrześcijańskiego życia.
Inspiracją tego dzieła była nauka św. Jana Pawła II, wsłuchajmy się w nią jeszcze raz razem:
Fragmenty homilii św. Jana Pawła II z Kalisza z 4 czerwca 1997 roku:
Największym niebezpieczeństwem zagrażającym pokojowi jest dzisiaj aborcja. Jeżeli matce wolno zabić własne dziecko, cóż może powstrzymać ciebie i mnie, byśmy się nawzajem nie pozabijali? Jedynym, który ma prawo odebrać życie, jest Ten, kto je stworzył. Nikt inny nie ma tego prawa: ani matka, ani ojciec, ani lekarz, żadna agencja, żadna konferencja i żaden rząd.
Dzisiaj świat stał się areną bitwy o życie. Trwa walka między cywilizacją życia a cywilizacją śmierci. Dlatego tak ważne jest budowanie "kultury życia": tworzenie dzieł i wzorców kulturowych, które będą podkreślały wielkość i godność ludzkiego życia; zakładanie instytucji naukowych i oświatowych, które będą promowały prawdziwą wizję osoby ludzkiej, życia małżeńskiego i rodzinnego; tworzenie środowisk wcielających w praktykę codziennego życia miłość miłosierną, którą Bóg obdarza każdego człowieka, zwłaszcza cierpiącego, słabego i ubogiego, nienarodzonego.
Całość do wysłuchania na:
https://www.youtube.com/watch?v=s3p6YHwvTis
IV. Różaniec Święty
Nic nie jest próżne i daremne,
jeśli jest niesione przez wiarę i miłość.
ks. Franciszek Blachnicki
1. MODLITWA W OGRÓJCU
[Jezus] padł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich. Wszakże nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie». Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i pokrzepiał Go.
(Łk 22,41-43).
Również w bolesnych tajemnicach musimy towarzyszyć Jezusowi i Jego Matce. Każdy z nas musi cierpieć i nieść krzyż. Przed cierpieniem nie ma ucieczki. Możemy jedynie cierpienie zwyciężyć, nadać mu wartość, uczynić je źródłem łaski i zbawienia - jeżeli będziemy cierpieli w zjednoczeniu z Jezusem i w tej postawie, w jakiej On cierpiał.
Pierwsza tajemnica bolesna uczy nas, jaką przybrać postawę w cierpieniu. Trzeba upaść na kolana i modlić się pokornie: Ojcze, jeżeli to możliwe, niech odejdzie ode mnie ten kielich. Ale zaraz trzeba też dodać: Wszakże nie moja wola, ale Twoja niech się stanie.
2. BICZOWANIE
Piłat zabrał Jezusa i kazał Go ubiczować. (J19,1).
Za cóż najświętsze Ciało Jezusa Chrystusa, Boga Człowieka, musiało zostać tak okrutnie zranione i znieważone? Wiara daje nam odpowiedź: za grzechy naszego ciała. Za grzechy przeciwko czystości, za grzechy przeciwko tajemnicy życia. Matka Boża Fatimska w objawieniu z dnia 13 czerwca 1917 r. ukazała dzieciom piekło, do którego idą grzesznicy, i powiedziała do Hiacynty: „Grzechami,które najwięcej dusz doprowadzają do piekła, są grzechy cielesne”.
Dzisiaj tych grzechów popełnia się u nas tak wiele! Ludzie zatracają zupełnie poczucie wstydu i świadomość grzechu nieczystego. Widok okrutnie ubiczowanego Jezusa niechaj wstrząśnie naszymi sumieniami i pobudzi nas do walki z wszelką nieskromnością.
Módlmy się o nawrócenie grzeszników, zwłaszcza tych, którzy gorszą innych i którzy pogrążeni są w nałogach pijaństwa i nieczystości.
I prośmy Pannę Przeczystą i Niepokalaną za siebie - o łaskę umiłowania czystości.
3. UKORONOWANIE CIERNIEM
A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym.Potem podchodzili do Niego i mówili: „Witaj, królu żydowski!” I policzkowali Go. (J 19,2-3).
Pan Jezus wydał swe Ciało na ubiczowanie za nasze grzechy cielesne, a cierniową koronę pozwolił sobie wtłoczyć na skronie za naszą pychę.
Za pychę rozumu, który nie chce skłonić się przed wyższą mądrością Bożą i uznać swojej ograniczoności i zawodności. Za pychę woli, która nie chce służyć i poddać się woli swego Stwórcy i Pana. Za pychę serca, które za lada drobiazg obraża się śmiertelnie na bliźnich, nie chcąc przebaczać.
4. NIESIENIE KRZYŻA
A On sam, dźwigając krzyż, wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. (J J19,17).
Krzyż jest nam dany. Nie uwolnimy się od niego. Ale możemy go przemienić w błogosławieństwo. My zwykle buntujemy się, szarpiemy, chcielibyśmy zrzucić z siebie ciężar krzyża. Tego krzyża, którym my sami jesteśmy, krzyża naszych wad i chorób, zarówno duszy jak i ciała. Krzyża, którym są nasi bliźni i najbliżsi, z którymi musimy codziennie żyć pod jednym dachem. Jedno jest tylko rozwiązanie problemu krzyża: musimy go wziąć na siebie, musimy się z nim pogodzić. Musimy się uzbroić w cierpliwość. I wtedy krzyż zamieni siew źródło łaski i radości.
Prośmy Niepokalaną, aby nas nauczyła w tym samym duchu towarzyszyć Jezusowi niosącemu krzyż, w jakim Ona Mu towarzyszyła.
5. UKRZYŻOWANIE PANA JEZUSA
Gdy przyszli na miejsce zwane „Czaszką”, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Jezus zaś mówił: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. (Łk 23,33-34).
Piąta tajemnica bolesna ukazuje nam tajemnicę niepojętej Miłości, przez którą zostaliśmy odkupieni na żywot wieczny. Pan Jezus przybity do krzyża przez grzeszników modli się i ofiaruje za nich. Za nas wszystkich, którzy przez grzechy staliśmy się przyczyną Jego męki, ofiaruje, przebaczając, tę mękę. W ten sposób Baranek Boży gładzi grzechy świata.
W tej miłości przebaczającej musimy uczestniczyć, jeżeli chcemy dostąpić odkupienia. Dla nas jest przygotowane miłosierdzie - ale pod warunkiem, że będziemy miłosierni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5, 7).
„I przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili” (Mt 6, 12). Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień. (Mt 6, 14-15).
Obyśmy zrozumieli to zasadnicze prawo chrześcijańskiej miłości - prawo przebaczania. Obyśmy nigdy nie odmawiali Modlitwy Pańskiej na swoją zgubę, mając w sercu urazę do bliźniego. Tę miłość niechaj nam uprosi Ta, która pod krzyżem została nam dana za Matkę i stała się Pośredniczką Łask Wszelkich.
ZOSTAŃ ISKRĄ! ROZPAL ŚWIAT OGNIEM BOŻEJ MIŁOŚCI!
Drugi dzień nabożeństwa Różaniec do Granic Nieba - 2 listopada 2020
Rozpoczynamy drugi dzień nabożeństwa RÓŻANIEC DO GRANIC NIEBA.
PAMIĘTAJMY O JEGO POKUTNYM
I PRZEBŁAGALNYM CHARAKTERZE.
Wzbudźmy w sobie intencje:
- przebłagania Miłosiernego Boga za odrzucony dar życia,
- wzrostu szacunku dla życia każdego człowieka od poczęcia aż po naturalny kres,
- zapewnienia w prawie bezwarunkowego prawa do życia każdemu człowiekowi od poczęcia do naturalnej śmierci.
I. Modlitwa do Boga Ojca: (jak w 1 dniu)
Bądź uwielbiony Boże…
II. Modlitwa do Dzieci Nienarodzonych: (jak w 1 dniu)
Wszystkie dzieci nienarodzone…
III. Psalm 51: (jak w 1 dniu)
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej…
LINK DO PSALMU: https://www.youtube.com/watch?v=v08oVzEoQdM&t=123s
IV. Różaniec Święty
„Dziś, jak kiedyś nad Jerozolimą, płacze Jezus nad całym światem. Jak płakał nad Sodomą i Gomorą, od których obecny świat jest gorszy. Tak, jak dawniej Bóg ocalał ludzi wiernych Mu i niekalających się grzechem, tak teraz pragnie ocalić tych, którzy strzegą Jego Miłości. Tym, czym była arka dla rodziny Noego, czym było opuszczenie mającego zginąć miasta dla Lota, jest dziś różaniec. Różaniec odmawiany wraz z Maryją przed Sercem Miłosiernego Jezusa jest ratunkiem jak arka dla twojej duszy i dusz tych, których pragniesz ocalić od nawałnicy zła, jakie zalało świat. Różaniec wyprowadzi cię poza to, co ma być spalone na popiół, by już nie niszczyło dusz ludzkich stworzonych dla świętości w Bogu. Amen”
Alicja Lenczewska, „Słowo pouczenia”
Tymi słowami Alicji Lenczewskiej– polskiej mistyczki, nauczycielki i autorki dwóch dzienników duchowych „Świadectwa” oraz„Słowa pouczenia” rozpoczynamy dzisiejszy różaniec. Mistyczka opisuje głównie swoje rozmowy z Jezusem Chrystusem, a także m.in. z Matką Bożą, świętymi i aniołami.
Tajemnice bolesne rozważać będziemy słowami wypowiedzianymi przez Jezusa.
I. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu
Nie lękaj się ofiary. Miłość, która jest niezdolna do ofiary, nie jest miłością. Jest obłudą i kłamstwem. Uklęknij przed Ojcem i przyjmij Jego wolę z miłości do Boga i twych braci. Przyjmij wraz ze Mną ból, który stanie się zbawieniem dla nich i uświęceniem dla ciebie. To cię oczyści i uwolni wielu.
II. Biczowanie Pana Jezusa
Wydaj swoje ciało i swoją duszę na ubiczowanie. Przyjmuj z miłością uderzenia. Zatop je w miłości.
Za każdy cios odpłać miłością. Módl się, aby miłość w tobie była większa niżrany serc, które rodzą zło i czynią niesprawiedliwość.
III. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa
Przyjmij ulegle koronę cierniową poniżenia, ironii, niesprawiedliwości. Wybaczaj i kochaj. Twoją bronią jest modlitwa, a osłoną jestem Ja. Ja jestem twoją jedyną chwałą, blaskiem twojego imienia i prawdą o tobie. Ja jestem, choć jestem ukryty, nie oni, których widzisz.
IV. Dźwiganie krzyża
I idź, trwaj w twojej drodze za Mną. Bądź wierna w twej małej codzienności i bądź wierna, gdy ogrom mojego krzyża przygniecie cię do ziemi. Droga krzyżowa twojego życia trwa i są na niej te wszystkie stacje, które były na mojej drodze krzyżowej. I jestem Ja: twoje życie, i jest Maryja: twoje wspomożenie, i są ludzie: współuczestnicy twego trudu.
V. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu
Nie lękaj się oddania swego ludzkiego życia dla ocalenia Bożego życia w tobie i w twych braciach. Nie lękaj się umiłowania do końca. Zaprzyj się siebie i oddaj się Bogu, aby wykonało się przez ciebie wielkie dzieło Boże, do którego cię powołałem i stworzyłem.
Jesteś na Górze Przemienienia, tu rozgrywa się ostatni akt twego oczyszczającego bólu. Tu umiera w tobie stary człowiek. Tu rodzi się w tobie moje zmartwychwstanie.
V. Konferencja
Fragment homilii z 9 czerwca 2019 roku - ks. dr hab. Robert Skrzypczaka:
W 1610 roku Maryja mówiła, co będzie się działo z Kościołem 400 lat później, czyli na przełomie XX- XXI wieku (...) Na początku XXI wieku. - Maryja mówi: Kościół będzie poddany potwornej próbie.
Mówi o wielu rzeczach, ale najbardziej mnie dotknęły 3:
1. Kościół będzie poddany nieustannemu bluźnierstwu i świętokradztwu. Będzie nieustannie znosił ewidentne, wulgarne, zamanifestowane publicznie przejawy bluźnierstwa. (...)
2. punkt, o którym mówiła Maryja w Quito. - Najbardziej ten czas próby, będą cierpiały dzieci. (...) Dzieci dzisiaj najbardziej cierpią z tego powodu, że nie mają wzorów. (...)
3. Matka Boża mówi: - W tym całym zamęcie, diabeł zrobi wszystko żeby zniszczyć konfesjonał. (...) (Na zachodzie) nikt się nie spowiada, a wszyscy przystępują do Komunii. (...)
Maryja powiedziała w Quito: - Ta próba, którą przejdzie Kościół, będzie straszna, będzie bolesna, ale nie zniechęcajcie się, nie pozwalajcie się zniechęcić, bo ona minie. I przyjdzie łaska. Przyjdzie zmartwychwstanie.
Całość do posłuchania na: https://www.youtube.com/watch?v=YxB0mmIhgMo
TRWAJMY WE WSPÓLNEJ MODLITWIE!
Materiały na 1 dzień nabożeństwa Różaniec do Granic Nieba - 1 listopada 2020
Przebieg nabożeństwa:
I. Modlitwa do Boga Ojca:
Bądź uwielbiony Boże, w Trójcy Świętej Jedyny, Stwórco
wszelkiego stworzenia. Ty jesteś Miłością i Źródłem miłości.
Dziękujemy Ci, żeś nas tak cudownie stworzył!
Dziękujemy Ci także za życie członków naszych rodzin,
gdyż każdy człowiekjest wyrazem Twojego błogosławieństwa
dla nas, naszej ojczyzny i całego świata.
Niestety my, grzesznicy, często nie potrafimy przyjąć,
a niekiedy nawet wprost odrzucamy ten Owoc Twojej miłości.
Dlatego bardzo przepraszamy Ciebie za każdą zniewagę,
jakiej dopuściliśmy się odrzucając dar życia.
Przepraszamy za każde odrzucone przez naszych Rodaków dziecko poczęte,
które jest przejawem obfitości Twojego miłosierdzia dla rodziców, krewnych i całego narodu.
Przepraszamy Cię za każdego człowieka, który w jakikolwiek sposób przyczynił się do odrzucenia miłości objawionej w zaistnieniu nowego życia.
Prosimy o łaskę przebaczenia dla nas,
dla najbliższej rodziny, dla naszych przodków i potomków.
Jednocześnie pragniemy przyjąć do swego serca każde
poczęte, a odrzucone życie. Przyjmujemy te dzieci, którym
choć nie dano przyjść na ten świat, to jednak żyją przed
Twoim Obliczem. Nadajemy im prawa naszych rodzin
I obywatelstwo naszej Ojczyzny.
Przebacz nam i udziel daru jedności.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
(imprimatur N. 5375/2020)
II. Modlitwa do Dzieci Nienarodzonych:
Wszystkie dzieci nienarodzone zabite w naszych rodzinach,
te o których wiemy i te, które są nam nieznane, przepraszamy
was i chcemy przyjąć do serca wasze przebaczenie.
Prosimy, jeśli już oglądacie Boga twarzą w twarz, wstawiajcie się za
nami, by śmierć nie miała dostępu do naszych rodzin.
Prosimy o modlitwę za Polskę i cały świat,
by wrócił do Boga Ojca, naszego Stwórcy.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
(imprimatur N. 5375/2020)
III. Psalm 51:
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź nieprawość moją.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość moją, *
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem *
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą,
Abyś okazał się sprawiedliwy w swym wyroku *
i prawy w swoim sądzie.
Oto urodziłem się obciążony winą *
i jako grzesznika poczęła mnie matka.
A Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, *
naucz mnie tajemnic mądrości.
Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, *
obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.
Spraw, abym usłyszał radość i wesele, *
niech się radują kości, które skruszyłeś.
Odwróć swe oblicze od moich grzechów *
i zmaż wszystkie moje przewinienia.
Stwórz, Boże, we mnie serce czyste *
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza *
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
Przywróć mi radość Twojego zbawienia *
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Będę nieprawych nauczał dróg Twoich *
i wrócą do Ciebie grzesznicy.
Uwolnij mnie, Boże, od kary za krew przelaną, †
Boże, mój Zbawco, *
niech sławi mój język sprawiedliwość Twoją.
Panie, otwórz wargi moje, *
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz, *
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony, *
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.
Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci, *
odbuduj mury Jeruzalem.
Wtedy przyjmiesz prawe ofiary: dary i całopalenia, *
wtedy składać będą cielce na Twoim ołtarzu.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Link do wysłuchania Psalmu 51:
https://www.youtube.com/watch?v=5ZSfWVZglVE&t=94s
IV. Różaniec Święty – co najmniej jedna część Bolesna (czyli wszystkie 5 Tajemnic), w zależności od możliwości i pragnienia można odmówić wszystkie 4 części.
Niedziela – 1 listopada
Człowiek jest wielki nie przez to co ma,
nie przez to kim jest,
lecz przez to, czym dzieli się z innymi,
Jan Paweł II
I. MODLITWA W OGRÓJCU
Jezus - zarówno w życiu, jak i w śmierci - ofiarował siebie Ojcu w pełni posłuszeństwa (...) W Getsemani widzimy, jak bolesne to było posłuszeństwo: Ojcze... zabierz ten kielich... Lecz nie to, co Ja chcę, ale to co Ty. W tym momencie Chrystus przeżywa agonię duszy, która jest o wiele boleśniejsza od agonii ciała, na skutek wewnętrznego konfliktu między najwyższymi racjami męki, zawartej w planie Bożym, a faktem, że Jezus z niezwykłą wrażliwością swej duszy zdaje sobie sprawę, jak ogromna jest brzydota grzechu, który zdaje się na Niego spadać. On, który prawie stał się grzechem (czyli ofiarą grzechu), jak mówi św. Paweł, aby w Nim dokonało się zadośćuczynienie za grzechy wszystkich. Tą drogą Jezus zbliża się do śmierci jako najwyższego aktu posłuszeństwa: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego – ducha, a zarazem podstawę Jego ludzkiego życia (...) To posłuszeństwo jest równocześnie wyrazem miłości nieskończonej, która łączy Syna z Ojcem... A więc posłuszeństwo znaczy równocześnie: pełnia miłości. Absolutna pełnia miłości, która nie tylko równoważy, ale bezwzględnie przeważa grzech świata. Dlatego świat jest odnowiony, dlatego świat jest odkupiony w Jezusie Chrystusie.
(Katecheza środowa, 19 października 1988)
II. BICZOWANIE
Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, Jezus ukazał całą prawdę zawartą w proroczych słowach: Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Stając się Mężem boleści, ustanowił nową solidarność Boga z cierpieniami ludzi. Odwieczny Syn Boga, zjednoczony z Nim w wiecznej chwale, nie domagał się przywilejów ziemskiej chwały ani uwolnienia od bólu, lecz wstąpił na drogę krzyża, wybrał cierpienia nie tylko fizyczne, ale i moralne, które towarzyszyły Mu aż do śmierci: wszystko to uczynił z miłości dla nas, aby pokazać ludziom swoją miłość, zadośćuczynić za ich grzech i z rozproszenia doprowadzić ich do jedność. Wszystko, bowiem miłość Chrystusa była odbiciem miłości Boga do ludzi (...) W obliczu tej tajemnicy możemy powiedzieć, że bez cierpienia i śmierci Chrystusa miłość Boga dla ludzi nie ukazałaby się w całej swojej głębi i wielkości. A z drugiej strony cierpienie i śmierć stały się dzięki Chrystusowi zachętą, bodźcem, powołaniem do miłości bardziej wielkodusznej, tak jak to się działo w życiu wielu świętych (...) oraz innych ludzi, znanych i nie znanych, którzy potrafią uświęcić ból, stając się odbiciem bolesnego oblicza Chrystusa.
(Katecheza środowa, 19 października 1988)
III. UKORONOWANIE CIERNIEM
Chrystus, który cierpi, jest - wedle słów współczesnego poety – Świętym, który cierpi, i dlatego cierpienie Jego posiada głębię niewymowną: jest z pewnością najbardziej niewinny, najbardziej bezgrzeszny pośród wszystkich Hiobów, pośród wszystkich cierpiących bez własnej winy (...) poprzez takie cierpienie bez winy Chrystus dokonuje odkupienia świata. Moc odkupieńcza cierpienia tkwi w miłości (...) Uczestniczyć w krzyżu Chrystusa – to znaczy wierzyć w zbawczą moc ofiary, którą każdy cierpiący może składać wraz z Odkupicielem. Cierpienie wówczas zostaje wyzwolone z poczucia bezsensu, zyskuje swój twórczy sens i wymiar. Schodzi niejako na dalszy plan jego wyniszczająca moc, skoro tajemnica Odkupienia świadczy, że cierpienie wydaje szczególne owoce (...) Czyż nie jest to odpowiedź, na którą czeka dziś ludzkość? Odpowiedź, jakiej może udzielić tylko Chrystus ukrzyżowany, Święty, który cierpi, który potrafi dotrzeć do samego sedna ludzkich problemów, stoi bowiem u boku wszystkich cierpiących, którzy proszą Go, aby natchnął ich nową nadzieją.
(Katecheza środowa, 9 listopada 1988)
IV. DŹWIGANIE KRZYŻA
Stajemy tu w przekonaniu, że krzyżowa droga Syna Bożego nie była zwyczajnym zbliżaniem się do miejsca kaźni. Wierzymy, że każdy krok Skazańca, każdy Jego gest i każde słowo, a także wszystko to, co przeżywali i czego dokonali uczestnicy tego dramatu, nieustannie do nas przemawia. Przez swoją mękę i śmierć Chrystus odsłania przed nami prawdę o Bogu i o człowieku (...) Co to znaczy: mieć udział w krzyżu Chrystusa? To znaczy doświadczyć w Duchu Świętym tej miłości, jaką krzyż Chrystusa kryje w sobie. To znaczy w świetle tej miłości rozpoznać swój własny krzyż. To znaczy w mocy tej miłości wciąż na nowo brać go na ramiona i iść... Iść przez życie naśladując Tego, który przecierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i zasiadł po prawicy tron Boga (...) Tak oto krzyż – znak hańbiącej śmierci, zarezerwowany dla najniższej kategorii ludzi - stał się kluczem. Odtąd przy pomocy tego klucza człowiek będzie otwierał drzwi głębi Bożej tajemnicy. Za sprawą Chrystusa przyjmującego krzyż, narzędzie swego wyniszczenia, ludzie dowiedzą się, że Bóg jest miłością.
(Droga Krzyżowa Roku Świętego, Koloseum, 2000)
V. ŚMIERĆ NA KRZYŻU
Krzyż - to znaczy: oddać swe życie za brata, aby wraz z jego życiem ocalić własne. Krzyż – znaczy: miłość silniejsza jest od nienawiści i od zemsty; lepiej jest dawać aniżeli brać; angażowanie się jest skuteczniejsze od czczego stawiania żądań. Krzyż - znaczy: nie ma rozbicia bez nadziei, ciemności bez gwiazdy, burzy bez bezpiecznej przystani. Krzyż - znaczy: miłość nie zna granic; rozpocznij od tych, którzy są najbliżej ciebie, i nie zapominaj o tych, którzy są najdalej. Krzyż - znaczy: Bóg jest większy od nas, ludzi, większy niż nasza zawodność; jest ratunkiem nawet w największej klęsce; życie jest silniejsze niż śmierć.
(Homilia, Wiedeń, 10 września 1983)
