RADUJCIE SIĘ PAN JEST BLISKO!

To tegoroczne hasło z jakim przeżywaliśmy Adwent i Czuwanie przy Żłóbku przed Mszą św. o północy - Pasterką.

Wieczór wigilijny to wzruszenie nad bielą obrusa, nad ciepłem rodzinnego ogniska i drżąca ręka z opłatkiem.

- W blasku płonących świeczek kochamy odświętnie, mocno, ale czy dość mocno?

- Dostrzegamy własną samotność, ale czy widzimy samotność innych?

-   Robimy wiele niecodziennych rzeczy, ale czy to tylko siła tradycji, czy też głębokie przekonanie?

Potrzeba nam Światła, abyśmy mogli iść naprzód

Ufni w przyszłość i abyśmy nie wpadli w pułapki

Zręcznie zastawione na drodze.

Potrzeba nam Światła, abyśmy wierzyli,

Że nie zostaniemy opuszczeni

I abyśmy  mogli rozróżnić ślady zostawione przez Boga.

Jezus Chrystus, który przyszedł i przychodzi nadal,

Jest Światłem, które nie pozwala nam zasnąć,

Które rozświetla drogi wytyczone w sercu ciemności

I pobudza do życia nasze dusze i nasze zmęczone ciała.

A potrzeba nam Światła,

Które zmienia noc w dzień,

I sprawia, że jesteśmy gotowi,

Aby nieść pojednanie

Wszędzie tam, gdzie ludzi dzieli nienawiść i wojna;

Aby nasycić chlebem i miłością tych,

Którzy pragną sprawiedliwości,

Aby ofiarować miłość i szacunek

Tym, którzy doświadczają odrzucenia i pogardy;

Aby w każdej nocy rozpaczy zapalić światło

Nadziei i zwycięstwa życia.

Niech Boże Narodzenie wprowadzi nas w tajemnicę Bożej Miłości. Chrystus stał się Człowiekiem, abyśmy my stali się dziećmi Bożymi. Chciejmy Go przyjąć  w Betlejem naszego serca. Amen

Noc ze wszystkich nocy najważniejsza,

Noc ze wszystkich nocy najbogatsza,

Cały świat w stajence się zmieścił

Wieczność mniejsza jest niż strzała światła.

Wokalna część do czuwania została zamieszczona na kanale youtube.com NASZA MOTWICA

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł