Przez osiem dni uczestniczyliśmy we Mszy św. i procesji dookoła kościała w tzw. okresie oktawy Bożego Ciała. Dziś 10 czerwca 2021 na zakończenie tego okresu przyszliśmy  z wiankami i bukietami kwiatów i ziół, które na zakończenie Mszy św. zostały poświęcone przez ks. Proboszcza Marka Kujdę.

Zgodnie z tradycją rośliny, z których pleciemy wianki na zakończenie oktawy Bożego Ciała to mięta, macierzanka, rumianek, rozchodnik, kopytnik, jaśmin, koniczyna oraz dzika róża. Do wianków można dodać inne zioła oraz rośliny z naszego ogródka. A zatem wianki miały moce uniwersalne, wiązało się z nimi wiele zwyczajów i tradycji. Zgodnie z wierzeniami ludowymi – wianki przewiązane tasiemką, wieszano obok drzwi wejściowych, w sieni lub w izbie nad świętym obrazem. Według wierzeń chroniły domostwo przed nieszczęściami, pożarem, uderzeniem pioruna i złymi mocami. Poświęconego ziela nie można było wyrzucić. Należało je przechowywać przez cały rok, a po tym okresie spalić. Stary wianek zastępowano nowym. Oprócz przygotowywania naparów, poświęcone zioła wykorzystywano, by skrócić cierpienie konających (sypiąc im pokruszone listki i kwiaty do łóżek), dać spokój zmarłym (kładąc rośliny do trumien), pomóc wyzdrowieć chorym zwierzętom (okadzając je) czy „odpędzić” dolegliwości kobiece (wieszając nad posłaniem wianek z macierzanki).Święcenie wianków, ziół i kwiatów sprawia, że przypominamy sobie o bliskości natury oraz o odwiecznym związku człowieka z przyrodą. (informacja z zasobów Internetu).

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł