W kolejnym dniu oktawy Uroczystości Wszystkich Świętych trwamy na modlitwie w ramach akcji RÓŻANIEC DO GRANIC NIEBA.  Chcemy zmienić bieg historii, powstrzymać zło i wymazać skutki naszych grzechów.

Wspólnie. Jak Izrael na kartach Biblii, jak nasi przodkowie przez wieki:

1. Pokutujemy za wszystkie grzechy aborcji dokonane w Polsce, w naszej parafii, w naszych rodzinach.

2. Ofiarowujemy odpusty duszom przebywającym w czyśćcu za grzechy przeciwko życiu.

3. Przepraszamy dzieci nienarodzone, przyjmujemy je do naszych rodzin i prosimy o modlitwę za nas.

4. Prosimy, aby owocem tej wielkiej modlitwy Polaków było przywrócenie nadziei, wiary i przyjęcie pokoju Bożego.

I. Modlitwa do Boga Ojca:

Bądź uwielbiony Boże…(taka jak 1 dnia)

II. Modlitwa do Dzieci Nienarodzonych:

Wszystkie dzieci nienarodzone…(taka jak 1 dnia)

III. Psalm 51:

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej… (taki jak 1 dnia)

LINK DO PSALMU:  https://www.youtube.com/watch?v=QnH0BPuWcQA

Dzisiejsze rozważania tajemnic bolesnychpochodzą z zapisków sługi bożego ks. Franciszka Blachnickiego, założyciela Ruchu Światło – Życie, popularnie zwanego Oazą.
W 1981 r. z jego inicjatywy powołano w nim Diakonię Życia. Jej posłaniemjest zachowanie piękna czystości przedmałżeńskiej, ukazywanie piękna miłości małżeńskiej, wartości życia ludzkiego od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci. Członkowie ruchu oprócz głoszenia prawdy, od kilkudziesięciu lat dają piękne świadectwo chrześcijańskiego życia.

Inspiracją tego dzieła była nauka św. Jana Pawła II, wsłuchajmy się w nią jeszcze raz razem:

Fragmenty homilii św. Jana Pawła II z Kalisza z 4 czerwca 1997 roku:

Największym niebezpieczeństwem zagrażającym pokojowi jest dzisiaj aborcja. Jeżeli matce wolno zabić własne dziecko, cóż może powstrzymać ciebie i mnie, byśmy się nawzajem nie pozabijali? Jedynym, który ma prawo odebrać życie, jest Ten, kto je stworzył. Nikt inny nie ma tego prawa: ani matka, ani ojciec, ani lekarz, żadna agencja, żadna konferencja i żaden rząd.

Dzisiaj świat stał się areną bitwy o życie. Trwa walka między cywilizacją życia a cywilizacją śmierci. Dlatego tak ważne jest budowanie "kultury życia": tworzenie dzieł i wzorców kulturowych, które będą podkreślały wielkość i godność ludzkiego życia; zakładanie instytucji naukowych i oświatowych, które będą promowały prawdziwą wizję osoby ludzkiej, życia małżeńskiego i rodzinnego; tworzenie środowisk wcielających w praktykę codziennego życia miłość miłosierną, którą Bóg obdarza każdego człowieka, zwłaszcza cierpiącego, słabego i ubogiego, nienarodzonego.

Całość do wysłuchania na:

https://www.youtube.com/watch?v=s3p6YHwvTis

IV. Różaniec Święty

Nic nie jest próżne i daremne,
jeśli jest niesione przez wiarę i miłość.

                                                                                                                          ks. Franciszek Blachnicki

1. MODLITWA W OGRÓJCU

[Jezus] padł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich. Wszakże nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie». Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i pokrzepiał Go.

                                                                                                                                                                    (Łk 22,41-43).

Również w bolesnych tajemnicach musimy towarzyszyć Jezusowi i Jego Matce. Każdy z nas musi cierpieć i nieść krzyż. Przed cierpieniem nie ma ucieczki. Możemy jedynie cierpienie zwyciężyć, nadać mu wartość, uczynić je źródłem łaski i zbawienia - jeżeli będziemy cierpieli w zjednoczeniu z Jezusem i w tej postawie, w jakiej On cierpiał.

Pierwsza tajemnica bolesna uczy nas, jaką przybrać postawę w cierpieniu. Trzeba upaść na kola­na i modlić się pokornie: Ojcze, jeżeli to możliwe, niech odejdzie ode mnie ten kielich. Ale zaraz trzeba też dodać: Wszakże nie moja wola, ale Twoja niech się stanie.

2. BICZOWANIE

Piłat zabrał Jezusa i kazał Go ubiczować.        (J19,1).

Za cóż najświętsze Ciało Jezusa Chrystusa, Boga Człowieka, musiało zostać tak okrutnie zranione i znieważone? Wiara daje nam odpowiedź: za grzechy naszego ciała. Za grzechy przeciwko czystości, za grzechy przeciwko tajemnicy życia. Matka Boża Fatimska w objawieniu z dnia 13 czerwca 1917 r. ukazała dzieciom piekło, do którego idą grzesznicy, i powiedziała do Hiacynty: „Grzechami,które najwięcej dusz doprowadzają do piekła, są grzechy cielesne”.

Dzisiaj tych grzechów popełnia się u nas tak wiele! Ludzie zatracają zupełnie poczucie wstydu i świado­mość grzechu nieczystego. Widok okrutnie ubiczowanego Jezusa niechaj wstrząśnie naszymi sumieniami i pobudzi nas do walki z wszelką nieskromnością.

Módlmy się o nawrócenie grzeszników, zwłaszcza tych, którzy gorszą innych i którzy pogrążeni są w nałogach pijaństwa i nieczystości.

I prośmy Pannę Przeczystą i Niepokalaną za siebie - o łaskę umiłowania czystości.

3. UKORONOWANIE CIERNIEM

A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym.Potem podchodzili do Niego i mówili: „Witaj, królu żydowski!” I policzkowali Go.          (J 19,2-3).

Pan Jezus wydał swe Ciało na ubiczowanie za nasze grzechy cielesne, a cierniową koronę pozwolił sobie wtłoczyć na skronie za naszą pychę.

Za pychę rozumu, który nie chce skłonić się przed wyższą mądrością Bożą i uznać swojej ograniczoności i zawodności.  Za pychę woli, która nie chce służyć i poddać się woli swego Stwórcy i Pana.  Za pychę serca, które za lada drobiazg obraża się śmiertelnie na bliźnich, nie chcąc przebaczać.

4. NIESIENIE KRZYŻA

A On sam, dźwigając krzyż, wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota.    (J J19,17).

Krzyż jest nam dany. Nie uwolnimy się od niego. Ale możemy go przemienić w błogosławieństwo. My zwykle buntujemy się, szarpiemy, chcielibyśmy zrzucić z siebie ciężar krzyża. Tego krzyża, którym my sami jesteśmy, krzyża naszych wad i chorób, zarówno duszy jak i ciała. Krzyża, którym są nasi bliźni i najbliżsi, z którymi musimy codziennie żyć pod jednym dachem. Jedno jest tylko rozwiązanie problemu krzyża: musimy go wziąć na siebie, musimy się z nim pogodzić. Musimy się uzbroić w cierpliwość. I wtedy krzyż zamieni siew źródło łaski i radości.

Prośmy Niepokalaną, aby nas nauczyła w tym samym duchu towarzyszyć Jezusowi niosącemu krzyż, w jakim Ona Mu towarzyszyła.

5. UKRZYŻOWANIE PANA JEZUSA

Gdy przyszli na miejsce zwane „Czaszką”, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Jezus zaś mówił: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.    (Łk 23,33-34).

Piąta tajemnica bolesna ukazuje nam tajemnicę niepojętej Miłości, przez którą zostaliśmy odkupieni na żywot wieczny. Pan Jezus przybity do krzyża przez grzeszników modli się i ofiaruje za nich. Za nas wszystkich, którzy przez grzechy staliśmy się przyczyną Jego męki, ofiaruje, przebaczając, tę mękę.  W ten sposób Baranek Boży gładzi grzechy świata.

W tej miłości przebaczającej musimy uczestniczyć, jeżeli chcemy dostąpić odkupienia. Dla nas jest przygotowane miłosierdzie - ale pod warunkiem, że będziemy miłosierni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5, 7).

„I przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili” (Mt 6, 12). Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień.    (Mt 6, 14-15).

Obyśmy zrozumieli to zasadnicze prawo chrześcijańskiej miłości - prawo przebaczania. Obyśmy nigdy nie odmawiali Modlitwy Pańskiej na swoją zgubę, mając w sercu urazę do bliźniego.  Tę miłość niechaj nam uprosi Ta, która pod krzyżem została nam dana za Matkę i stała się Pośredniczką Łask Wszelkich.

ZOSTAŃ ISKRĄ! ROZPAL ŚWIAT OGNIEM BOŻEJ MIŁOŚCI!

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł